Pravnu prirodu ugovora ne određuje naslov ugovora već njegova sadržina.
Iz obrazloženja:
Prvostepeni sud nalazi da se radi o dobročinom pravnom poslu, odnosno o ugovoru o poklonu, koji je tako i naslovljen. Međutim, pravnu prirodu ugovora ne određuje naslov već njegova sadržina, a prema sadržini navedenog ugovora: 'poklonodavac poklanja označenu imovinu poklonoprimcu da bi ga ovaj izdržavao i hranio kao i do sada i sahranio a za uzvrat ovaj se poklon neće poklonoprimcu, nakon smrti poklonodavca uračunati u nasledni deo, poklonodavac prima poklonjenu imovinu sa zahvalnošću i saglasan je da i u buduće izdržava, hrani poklonodavca, kao i da ga sahrani' (t. 2. i 3. isprave o ugovoru).
Prema tome, sadržina navedenog ugovora, što proizilazi i iz pojedinih dokaza, ukazuje da se radi o dvostrano obaveznom ugovoru, gde je predmet obaveze lica označenog kao poklonoprimac bio da izdržava poklonodavca, kao i da ga po smrti sahrani, što bi ukazivalo da se radi o kvazi ugovoru o doživotnom izdržavanju, odnosno ugovoru o doživotnom izdržavanju koji nije zaključen po odredbama zakona o nasleđivanju, čija se važnost procenjuje po propisima opšteg dela Zakona o obligacionim odnosima koji reguliše dvostrano obavezne ugovore.
Kako od pravilnog rešavanja ovog, prethodnog pitanja, zavisi dalje postupanje suda, to je pobijana presuda ukinuta, a prvostepeni sud će u ponovnom postupku, imajući pre svega u vidu sadržinu spornog ugovora, ali i pravu volju ugovornih strana, utvrditi pravnu prirodu ugovora.
(Rešenje Okružnog suda u Valjevu, Gž. br. 1938/05 od 7.12.2005.)
